Maak kennis met de bloedsteelmycena (Mycena haematopus). Op het eerste gezicht lijkt deze paddenstoel onschuldig. Een sierlijk, zachtbruin zwammetje met een steel die bij aanraking een geheim prijsgeeft. Deze mycena kan namelijk bloedden!

Wat is de Bloedsteelmycena?

De naam zegt het al, deze bijzondere zwam is onderdeel van de grote Mycena-familie. Met ruim 500 soorten wereldwijd en tientallen in Nederland, is Mycena een geslacht een van de grootste die er bestaat.

De bloedsteelmycena is heeft een licht- tot roodbruin hoedje, is fragiel van structuur, en vaak een beetje doorschijnend geribbeld. Ze groeien meestal in kleine groepjes op dood loofhout, zoals beuken- of eikenstammen.

Maar het echte spektakel zit vanbinnen: breek je de steel, of de kap, dan vloeit er een donkerrode vloeistof uit – een soort 'bloed'. Geen horror natuurlijk, maar een ingenieuze eigenschap waarmee deze mycena zich onderscheidt van zijn soortgenoten.

Maar waarom bloedt ie dan?

De bloedsteelmycena (Mycena haematopus) "bloedt" doordat hij een roodachtig melkachtig sap afscheidt als zijn steel beschadigd wordt. Dat sap komt uit speciale cellen in de steel, en stroomt naar buiten als de structuur breekt.

Waarschijnlijk als een vorm van bescherming:

Het sap bevat stoffen die onaantrekkelijk kunnen zijn voor kleine diertjes (zoals insecten of slakken) die anders aan de steel zouden knagen.
De rode kleur en de textuur kunnen ook schimmelinfecties of bacteriële aanvallen helpen afremmen door een soort 'wondafsluiting' te vormen.

Waar kom je de Bloedsteelmycena tegen?

Te vinden van de zomer tot ver in de herfst, vooral na nat weer. De Bloedsteelmycena’s zijn echte bosbewoners, maar dan van het bescheiden soort. Je vindt ze vooral in de herfst, bij vochtig weer. Ze groeien op dood hout, takken, boomstronken, bladeren, dennennaalden en zelfs op dennenkegels. Niet zeldzaam, wel bijzonder.

Leeft als saprofyt op dood loofhout – vooral beuk en eik zijn favoriet.

5 feitjes over de Bloedsteelmycena:

Niet eetbaar, niet omdat hij giftig is, maar simpelweg omdat hij veel te klein en taai is om aantrekkelijk te zijn.
Niet alleen de bloedsteelmycena kan "bloeden" – er zijn ook andere paddenstoelen die melkachtig sap afscheiden (denk aan melkzwammen), maar de bloedrode kleur maakt Mycena haematopus wel extra spectaculair.
De bloedrode vloeistof komt uit speciale cellen in de steel en werkt waarschijnlijk als een natuurlijke afweer tegen vraat en infecties.
Basidiomyceet: hij maakt zijn sporen op fijne plaatjes onder het hoedje, niet in zakjes.
Klein maar sierlijk: hoedjes zijn vaak maar 1–3 cm breed, licht gegolfd en prachtig doorschijnend geribbeld als je goed kijkt.